Η πρώτη του τσάντα!

Ένα σακίδιο πλάτης μας ήταν απαραίτητο από τότε που κόψαμε την πάνα, ειδικά για τις βόλτες που έκανε ο γιος μου με τον μπαμπά του. Εννοείται, ότι δεν την γεμίζω με τίποτα άλλο εκτός από μια αλλαξιά και η τσαντούλα από μόνη της είναι πολύ ελαφριά. Αν και χρησιμοποιείται από τον μικρό μου για μικρές αποστάσεις, το απολαμβάνει, νιώθει πολύ ανεξάρτητος!

Το σακίδιο έχει έναν κύριο χώρο που κλείνει με φερμουάρ. Τα λουριά του, που είναι μαλακά προσαρμόζονται σε διάφορα μεγέθη, άρα θα μας βολέψει το καλοκαίρι αλλά και τον χειμώνα με χοντρά μπουφάν. Ξεκίνησα να το φτιάχνω μόνη μου, υπολόγισα τις διαστάσεις πάνω στην πλατούλα του Βίκτωρα, αλλά κόλλησα στη συνέχεια, οπότε έψαξα και βρήκα αυτό το tutorial και συνέχισα σύμφωνα με αυτό. Όπως βλέπετε, δεν το ακολούθησα κατά γράμμα, πάντα μου αρέσει να κάνω κάποιες αλλαγές και να προσθέτω την πινελιά μου. Στο συγκεκριμένο σακίδιο, εκτός του ότι άλλαξα τις διαστάσεις όπως προανέφερα, έκανα απλικέ ένα φορτηγό από ένα άλλο κομμάτι υφάσματος, πρόσθεσα μια μεγάλη τσέπη εσωτερικά και δυο μικρές στο πλάι.