Τσάντα αλλαξιέρα

Η συγκεκριμένη τσάντα κοντεύει να κλείσει χρόνο, έχει ήδη φθαρεί το ύφασμα στις γωνίες από την πολύ χρήση και εγώ ακόμα να την κάνω ανάρτηση!

Είναι η τσάντα-αλλαξιέρα που χρησιμοποιώ από τότε που γεννήθηκαν τα δίδυμα και θέλω να την αντικαταστήσω με μια καινούργια γιατί δεν είναι αρκετά ευρύχωρη! Τα πράγματα των μωρών που τοποθετώ μέσα της είναι πολύ στριμωγμένα κάτι που με εκνευρίζει ώρες-ώρες.
Βασικά, δεν υπολόγισα καλά τις διατάσεις και η τσαντούλα έγινε πιο μικρή απ'ότι θα την ήθελα. Εγώ φταίω όμως, δημιουργώ δυσκολίες στον εαυτό μου και φτιάχνω μόνη μου πατρόν χωρίς να έχω κάποια εμπειρία πάνω στο θέμα. Δεν πειράζει όμως, υποσχέθηκα στον εαυτό μια καινούργια, μεγαλύτερη και πρακτικότερη. Η υπόσχεση παρέμενε απραγματοποίητη μέχρι χτες που επιτέλους ήρθε η σειρά της. Θα σας την δείξω μόλις ολοκληρωθεί!

Τα βασικά υφάσματα της τσάντας καφέ και τυρκουάζ, στην επιλογή των οποίων δεν δυσκολεύτηκα καθόλου, απλά προέκυψαν ως τα πιο ταιριαστά για το καρότσι. Μου αρέσει όταν μου δίνεται η ευκαιρία να ταιριάξω την δημιουργία μου με κάτι άλλο, με διευκολύνει αφάνταστα! Σε διαφορετική περίπτωση είμαι ικανή να κάθομαι με τις ώρες ακουμπώντας το ένα ύφασμα δίπλα στο άλλο στην προσπάθεια μου να βρω το πιο ταιριαστό. Και πιστέψτε με, δεν είναι εύκολο! Δυστυχώς ή ευτυχώς έχω κάνει μια αξιόλογη συλλογή που πιάνει πολύ χώρο της ντουλάπας και αν συνεχίσω με αυτούς τους ρυθμούς τις αγορές μου, με βλέπω να εξαφανίζω τα ρούχα από την ντουλάπα για να κάνω χώρο στα υφάσματα! Τι να κάνω? Είναι μια από τις αδυναμίες μου!

Τριγυρνώντας σε μαγικές γειτονιές!

Οι περισσότεροι από εσάς γνωρίζετε πως συνήθως δεν κάνω αναρτήσεις για κάτι που δεν αφορά κάποια από τις δημιουργίες μου... μα αυτή τη φορά δεν κρατιέμαι! 

Είμαι σίγουρη πως θα πήρατε είδηση το πρώτο συνέδριο των Ψηφιακών Γειτονιών που έγινε το περασμένο Σάββατο. Έγιναν αμέτρητες αναρτήσεις από φίλους bloggers που βρέθηκαν εκεί και θέλησαν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους! Δεν θα σας κουράσω πολύ, δεν έχω και ταλέντο στο γράψιμο εδώ που τα λέμε, απλά θέλησα να αναφέρω δυο λόγια για την εξαιρετική διοργάνωση που ήταν πέρα από κάθε προσδοκία. Η ομάδα του "Μικροί Μεγάλοι" δούλεψε σκληρά και κατάφερε να μας εντυπωσιάσει όλους!

Ήμουν και εγώ εκεί! Και όντως έζησα φανταστικές στιγμές όπως σωστά περιγράφουν όλοι όσοι βρέθηκαν εκεί! Όλα ήταν συγκλονιστικά!!! Μαγικά!! Ένιωσα ιδιαίτερα χαρούμενη καθ'όλη την διάρκεια του συνεδρίου, ακόμα και σήμερα, μέρες μετά! Ήταν μια μέρα γεμάτη έμπνευση και δύσκολα θα την ξεχάσω!

Το αποτέλεσμα της εκδήλωσης είναι ότι ανακάλυψα έναν καινούργιο κόσμο που αγνοούσα την ύπαρξη του μέχρι τώρα. Συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν αμέτρητα blogs που αφορούν τους γονείς, δεν φαντάστηκα ποτέ πόσο μεγάλη είναι αυτή η οικογένεια. Ως χειροτέχνης, τα περισσότερα σπιτάκια που επισκέπτομαι αφορούν τις χειροποίητες δημιουργίες, έτσι, ένιωσα μεγάλη έκπληξη όταν βρέθηκα στο συνέδριο και άκουσα τις ομιλίες από ταλαντούχους γονείς άγνωστους μέχρι τώρα για μένα. Όλες οι ομιλίες ήταν αξιόλογες και με γέμισαν με σκέψεις και όνειρα!

Η αλήθεια είναι ότι ο κύριος λόγος που αποφάσισα να παρευρεθώ στο συνέδριο ήταν για να στηρίξω τις ομιλήτριες φίλες μου: την Κατερίνα, την Σοφία, την Ασπασία και την Γεωργία. Τα κορίτσια, φυσικά και ήταν απίθανα! Μας χάρισαν στιγμές γεμάτες ευχάριστα συναισθήματα και έντονες συγκινήσεις! Τις απόλαυσα και καμάρωσα για αυτές!
Επίσης ήταν ευκαιρία να συναντηθώ με τα κορίτσια από το γλυκό παρεάκι των Β15:  Ασπασία, Βέρα, Γεωργία, Γιάννα, Δήμητρα, Θεανώ, Κάλη, Κατερίνα, Μαρία, Μαρία, Μαρώ, Μάχη, Σίνα και Σοφία.

Πάνω, από αριστερά: Κατερίνα(+Μελίτα!), Κάλη, Μαρία, Σίνα, Ασπασία, Γεωργία, Βέρα, Μαρώ.
Κάτω, από αριστερά: Μαρία, Δήμητρα και εγώ. 

Μαράκι, σε ευχαριστώ για τη φωτογραφία! Κορίτσια, πραγματικά είμαι πολύ τυχερή που κάνατε αυτή την παρεούλα και είμαι μέλος αυτής! Σας ευχαριστώ για όλα και σας αγαπώ πολύ!!
Παρεμπιπτόντως, σας ενημερώνω πως η φίλη Γεωργία (4 seasons with Geo) είναι υποψήφια για το καλύτερο μπλογκ. Αν θέλετε, ψηφίστε εδώ (θα το βρείτε στην πρώτη στήλη)! Θα το εκτιμούσα πολύ!

Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω και τον "αφανή ήρωα" της ημέρας, τον άνδρα μου! Ο Βασίλης μου, αλλά και τα τρία αγοράκια μας ήταν και αυτοί στο συνέδριο! Όχι, δεν τα φέραμε για να μάθουν για τις τεχνικές του blogging, απλά λόγω θηλασμού δεν μπορώ να αποχωριστώ τα δίδυμα για πολύ ώρα και έτσι πήγαμε οικογενειακώς! Εξάλλου, οι διοργανωτές είχαν φροντίσει και για τα παιδιά, υπήρχε ειδικά διαμορφωμένος χώρος για αυτά στον οποίο πέρασαν ευχάριστα την ώρα τους με τον μπαμπά. Δυστυχώς, όσο ωραίος και αν ήταν ο χώρος οι πολλές ώρες κούρασαν τα παιδιά και έπρεπε να γυρίσουμε σπίτι. Γύρισα σπίτι γεμάτη από έντονα συναισθήματα και ενθουσιασμό! 

Έζησα μεγάλες στιγμές και εύχομαι να τις ξαναζήσω και του χρόνου!